52 lata temu uruchomiono zaporę w Solinie. Historia powstania Jeziora Solińskiego
Dziś 20 lipca mija 52 lata od oficjalnego uruchomienia zapory w Solinie w 1968 roku. Spiętrzyła ona wody Sanu i Solinki na terenie kilku wysiedlonych wsi. W ten sposób powstało sztuczne Jezioro Solińskie. Ta jedna z największych atrakcji turystycznych na Podkarpaciu jest często przez turystów nazywana „bieszczadzkim morzem”. W sezonie letnim akwen jest bardzo oblegany przez turystów korzystających np. z rowerków wodnych.
Historia zapory sięga roku 1921, gdy powstał jej projekt na Sanie. Przygotowania do budowy rozpoczęto w roku 1937, jednak wybuch wojny w 1939 roku przerwał ten plan.
Nowa koncepcja zabudowy doliny Sanu powstała w roku 1955 pod kierownictwem inż. Bolesława Kozłowskiego. Na miejsce wzniesienia zapory wybrano przewężenie doliny poniżej ujścia Solinki do Sanu. Podczas napełniania zbiornika, zatopione zostały wsie Solina, Teleśnica Sanna, Horodek, Sokole, Chrewt i duża część Wołkowyi. Do budowy zużyto 820 tysięcy metrów sześciennych betonu, przeznaczając na jego wyprodukowanie 1.7 miliona ton kruszywa oraz 200 tysięcy ton cementu. Zapora waży ok. 2 mln ton. Objętość betonu wynosi 760 tys. m3.
Mająca 81.8 m wysokości zapora w Solinie koło Leska jest najwyższą budowlą hydrotechniczną oraz zaporą w Polsce. Tama utworzyła jezioro o pojemności 474 mln m3, powierzchni około ok. 22 km² oraz maksymalnej głębokości 60 m (przy zaporze). Jezioro ma kilkadziesiąt km długości - 27 km przypada na rzekę San oraz 14 km stanowi odnogę Solinki, z łączną długością linii brzegowych wynoszącą około 150-166 km (w zależności od poziomu wody).
Przy zaporze powstała hydroelektrownia wodna szczytowo pompowa z czterema turbozespołami typu Francisa. Obecna moc po modernizacji wynosi 200 MW (wcześniej 136 MW) i produkcji rocznej 112 GWh. Całość jest podzielona na 43 sekcje. Na 4 poziomach wewnątrz konstrukcji biegną galerie komunikacyjno- kontrolne o łącznej długości 2 km.
Foto: solina.pl
Historia powstania zapory na Jeziorze Solińskim na zdjęciach
Nadmiar wody odprowadzany jest przez 2 strome kanały spustowe. Zrzut wody wygląda więc bardzo efektownie.
Niski stan wody w czasie suszy w 2015 roku
DobraPogoda24, Historyczne zdjęcia pochodzą z Archiwum Galerii Fotografii Miasta Rzeszowa
Co by nie mówić, jak na tamte czasy to był rozmach
@Gienek - jak na obecne czasy też. Jedna z czołowych planowanych teraz inwestycji infrastrukturalnych podobnego typu, czyli przekop Mierzei Wiślanej, nie może się równać pod względem skali (kanał o głębokości 5 m na długości 1300 m). A jest to przecież jeden z dwóch sztandarowych projektów rządu (obok lotniska CPK). @Redakcja DP24 - ciekawy rocznicowy artykuł. Brakuje mi jednak informacji o wpływie powstałego zalewu (jeziora) solińskiego na klimat jego rejonu, bo chyba taki nastąpił; gdzieś czytałem o zwiększeniu wilgotności i zmniejszeniu amplitud temperatur.